Ik heb me werkelijk misdadig gedragen. Het is twee jaar goed gegaan, maar ik was vorige week druk in een belangrijk gesprek met mezelf en even niet opgelet. Het CJIB heeft me daar zojuist van in kennis gesteld. Ik denk dat ik maar een excuusbrief ga schrijven waarin ik meteen om een foto vraag. Die hang ik dan boven m'n bed, zodat ik dagelijks herinnerd wordt aan de immense misstappen in mijn leven.
Rijksweg A28.
Toegestane snelheid 130 km/h.
Gemeten snelheid 136 km/h.
Gecorrigeerde snelheid 132 km/h.
De hele dag vraag ik mijzelf al af... hoe heb ik mijn medeweggebruikers aan zo'n gevaar durven blootstellen? Hoe kan ik me ooit nog met opgeheven hoofd in Nederland vertonen?
Schamend zit ik mij in een hoekje te bedenken hoe ik mezelf kan straffen voor het aandoen van zulk onrecht aan mijn medemensen. Wanneer er personen zijn die zich vanwege dit schandelijke gedrag van dit forum en mijn account willen distantiëren, snap ik dat volledig. Ik neem alle schuld op me. Ik...ik...snáp het gewoon niet. Van alle dingen die ik fout had kunnen doen in mijn leven, bega ik deze kolossale fout! Ik voel me vies, een stuk gespuis, een schlemiel uit de onderwereld. Net toen ik voor de spiegel stond wist ik niet waar te kijken, dus die heb ik voorlopig maar even aan de kant gezet...
Mijn vraag aan jullie, willen jullie misschien samen met mij een praatgroep oprichten? Zodat we eenvoudig met lotgenoten in contact kunt komen. Dat is héél belangrijk, anders krijg je wellicht een onverwerkt trauma, en daarop een post-traumatische stress-stoornis. Voor je het weet kom je daarmee in de WAO. Misschien kunnen we zelfs subsidie krijgen!
Tot slot wil ik graag mijn excuses aanbieden aan het milieu, de verkeersveiligheid en het veiligheidsgevoel, de medemens, de ozonlaag, het IMF, Griekenland en de vluchtelingen.
Rijksweg A28.
Toegestane snelheid 130 km/h.
Gemeten snelheid 136 km/h.
Gecorrigeerde snelheid 132 km/h.
De hele dag vraag ik mijzelf al af... hoe heb ik mijn medeweggebruikers aan zo'n gevaar durven blootstellen? Hoe kan ik me ooit nog met opgeheven hoofd in Nederland vertonen?
Schamend zit ik mij in een hoekje te bedenken hoe ik mezelf kan straffen voor het aandoen van zulk onrecht aan mijn medemensen. Wanneer er personen zijn die zich vanwege dit schandelijke gedrag van dit forum en mijn account willen distantiëren, snap ik dat volledig. Ik neem alle schuld op me. Ik...ik...snáp het gewoon niet. Van alle dingen die ik fout had kunnen doen in mijn leven, bega ik deze kolossale fout! Ik voel me vies, een stuk gespuis, een schlemiel uit de onderwereld. Net toen ik voor de spiegel stond wist ik niet waar te kijken, dus die heb ik voorlopig maar even aan de kant gezet...
Mijn vraag aan jullie, willen jullie misschien samen met mij een praatgroep oprichten? Zodat we eenvoudig met lotgenoten in contact kunt komen. Dat is héél belangrijk, anders krijg je wellicht een onverwerkt trauma, en daarop een post-traumatische stress-stoornis. Voor je het weet kom je daarmee in de WAO. Misschien kunnen we zelfs subsidie krijgen!
Tot slot wil ik graag mijn excuses aanbieden aan het milieu, de verkeersveiligheid en het veiligheidsgevoel, de medemens, de ozonlaag, het IMF, Griekenland en de vluchtelingen.
